Happy day kidz active school

HAPPY DAY KIDZ ACTIVE SCHOOL

Zondag 21 februari
Vandaag naar Maria en haar medebewoners, dit is één van onze invalide projecten, waar een van de vrijwilligers die hier werkt in samenwerking met Maria en co, een cursus tassen maken heeft georganiseerd, natuurlijk zijn we allemaal van de partij, mijn tas is erg gaaf geworden.
Smiddags met de hele groep vrijwilligers ergens lunchen en vergaderen over de Happy Day, pppffftttt, leg alles maar eens aan iedereen uit, we hebben nu 200 kinderen op school.
Maandag 22 februari
We beginnen smorgens al om half 8 anders halen we het allemaal niet, we gaan vandaag weer op projecten dag, eerste bezoek aan school vrijwilliger gave school en de vraag van de directeur of we een twee verdiepingen gebouw neer kunnen zetten, dan kunnen ze uitbreiden, tuurlijk, doen we, ( een van Patries haar vrijwilligers heeft hier een heel gebouwtje neergezet, als uitbreiding school,echt super)dan naar tweede school andere kant van Tamale van andere vrijwilliger, vraag directeur, of we niet een speeltuin aan kunnen leggen, en een schoolbus ook handig.
`s Middags weer gesprek met aannemer en de rest, moeilijke gesprekken.
Daarna hebben we een afspraak met een echtpaar van onze leeftijd, die in Tamale wonen en bij een andere organisatie horen, jammer genoeg heeft deze organisatie het niet overleefd en stoppen ze eind van het jaar ( Norghavo), wij hebben leuke gesprekken met hun, vooral over hun en onze werkzaamheden in Ghana, en de moeilijkheid hier van en hier mee.
Dinsdag 23 februari
Haha vandaag trakteren we ons zelf op een vrije ochtend , de eerste sinds we zijn aangekomen,ik merk dat ik moe ben, dus ik zeg een afspraak voor/met de microman af, wat niet echt gewaardeerd wordt, maar ik heb het echt nodig, hoppa wij naar het zwembad heerlijk, alle vrijwilligers hebben het over dit nieuwe zwembad( bij een hotel, is niet mooi maar wel lekker water)komen wij daar aan, nee je kunt niet zwemmen waarom niet, we gaan het schoonmaken met chemicaliën, oke, en ik zie vrijwilligers in het water, dus ik zeg alleen wij dan please, nee kan niet, ik zeg niemand mag zwemmen , nee niemand, oke mag ik dan even mijn vrienden gedag zeggen die in het water zijn??????????????, ja dat mag, hahaha, dat was dus de microman, jammer.
Nou zegt onze chauffeur ik weet een ander zwembad, dus ik zeg ja bij het legerziekenhuis, maar dat is gesloten, nee hij wist een andere dus ik was heel nieuwsgierig, twee nieuwe zwembaden in één jaar?????? Dus rijden we richten legerziekenhuis, ik zeg dit is het leger zwembad, neen nee, ,oke, Yvonne niet zo eigenwijs dus ik zeg niets, en hij stopt 5 minuten later voorrrrrrrrrrr, jawel het leger zwembad wat is gesloten, somssss. oke onze vrije ochtend as om, en we moesten naar de volgende afspraak, beetje jammer.
`s middags al onze gesprekken en naar kantoor, en de eerste voorbereidingen voor de Happy Day, John snijdt met een mes allemaal stukjes karton , 250 stuks,voor de nummering voor de Happy Day, waar onze opgestuurde dozen al niet goed voor zijn.
En dan moet ik gaan koken, spaghetti, Bash komt voor een gesprek en hij en Sylvester komen eten, jaja, Sylvester eet eigenlijk altijd bij ons.
Woensdag 24 februari
Voorbereidingen voor happy day op school, en ja , probeer maar eens alle spelletjes uit te leggen aan Ghanesen, maar na een paar uur, lijkt het allemaal gelukt, weet iedereen de regels,ook een paar vrijwilligers zijn er vanmiddag,maar gut oh gut wat vermoeiend, en wat moet je af en toe uit kijken om niet of boos te worden of verschrikkelijk te gaan lachen.
Vanaf 18.00 uur begint er in onze compound keiharde muziek voor een naamdag. Hele nacht gaat dat geintje door, tot ver na de middag de volgende dag, wat een ellende.
Donderdag 25 februari
En dan eindelijk is het zover, met medewerking van een vrijwilligster, ook met de voorbereidingen loopt alles redelijk geordend, 200 kinderen, verdelen in twee groepen, dan verdelen in 10 groepjes van 10 kinderen ieder, dus hebben we in totaal20 groepjes, maar we spiegelen alles, dus iedere kant 100 kinderen, een heel systeem ieder groepje heeft een eigen kaartje met b.v. een schaap, en ieder begint bij het spel waarvan ze ook een nummer hebben gekregen en dat ze op moeten zoeken op het schoolplein, en gelukkig dat loopt allemaal goed.
John staat midden op het veld met een grote bel en klingelt om de 12 minuten , volgende spel een ieder moet met z`n groep naar het volgende spel.
Maar dan, geen een Ghanees weet nog een spelletje, dus ik loop van hot naar her om overal spelletjes uit te leggen, b.v. snoepje happen, oh gut ze mogen gewoon snoepje erin gooien en er dan uitpakken, dus ik leg uit met de blinddoek en dan happen oke,ze snappen, dus het kind wordt met het hoofdje net zolang onder water gehouden to ze het snoepje hebben, ojee bijna hadden we geen kinderen meer, en zo heeft ieder spelletje zijn verhaal.
Mary, vandaag hebben we je echt gemist, dit is helemaal jouw ding en je had het ook erg leuk gevonden, en dat was het ook.
We hadden van te voren een order geplaatst voor allemaal pakjes drinken, en pakken met koeken en snoepjes en water , een pauze tussendoor en een na de ochtend ,alles werd keurig een dag van te voren door Hassan gebracht,super.
Dus de eerste pauze alle kinderen een pakje drinken en een pakje koeken, helemaal top, we hadden matten gekocht dus iedere leider( we hadden 22 hulpen deze dag, waarvan ook de ouders van een van de vrijwilligers ) ging met z`n eigen groepje ergens zitten in de schaduw erg gezellig.
Ik maak vast de volgende pakketten klaar voor de volgende pauze,en einde van de Happy Day, en wat blijkt we hebben pakketten koeken te weinig,shit, dus gaan John en de watchman Christopher en ik als een gek de pakketjes koek allemaal openmaken zodat de koekjes los komen en we aan ieder kind twee koeken kunnen geven, van de drie die in het pakket zitten, wat een werk en we kwamen maar 10 pakketjes te kort, maar ja. Eindelijk pauze en we delen nu zakjes water( ook 35 te kort , verdorie Hassan) en de losse koekjes uit, maar iedereen is blij en super tevreden.
We delen ook de snoepjes uit, en een jongetje steelt de show, hij bijt de helft van zijn snoepje, en roept héél hard om zijn moeder, die achter het hek staat te kijken, dus wij denken er is iets aan de hand en maken de poort open, geeft hij de helft van het snoepje aan haar, ohjee om op te vreten dat joch.
Voor de hulpen hebben we na de Happy day allemaal brood met gebakken ei, en we gaan gezellig zitten in onze nieuwe overdekte eetpaveljoen, waar we de schoolbanken hebben neergezet, die we nu over hebben vanwege de ronde tafels ( we hadden ook geen geld voor de banken en de tafels om te eten, dus dit komt mooi uit).
En wat denk je wat we daar vinden in het paviljoen, jawel een doos met pakken koekjes, dus we hadden helemaal niets te kort, maar iemand heeft met uitdelen de doos met de resterende pakjes gewoon niet naar mij terug gebracht, we hebben nog dagen koekjes gegeten.
Maar al met al een dag om nooit meer te vergeten,al die blije gezichtjes, vooral stoelendans, en zakdoekje leggen,echt super.


vrijdag 26 februari
`s Morgens beginnen we om 7.00 uur, omdat de timmerman dan al in de woonkamer bij ons blijkt te zitten, ik kom de kamer in, met mijn haar nog in de nachtstand, dus zeg maar op ontploffen en alleen een lap om mijn lijf, oooohhh, ook goedemorgen, nou hand door het haar en een order geplaatst.
Dan moeten we gaan rennen want om half negen hebben we de PTA, dat is een vergadering op school met ouders, leerkrachten, voorzitter en de meest belangrijke Chiefs.
Wij zijn op tijd, de leerkrachten ook,en nog drie anderen ook, terwijl er normaal wel 100 mensen zijn, wat blijkt er zijn allemaal begrafenissen in de buurt, dus we stellen m uit op morgen.
John heeft een programma gemaakt in Excel om Sylvester excel te leren, en daarna alle kinderen van de school in de computer te zetten, en zodra hij dat snapt, ook het schoolgeld ( wat nu Sylvester zijn taak is) na het innen inde computer bij te kunnen houden.
Daarna naar kantoor voor gesprek met 2 vrijwilligers die uit Kumasi komen, ook van onze club, maar zij willen graag naar Tamale.
En dan gaan we weer op pad, omdat iemand een groot huis wist voor onze nieuwe Lodge en kantoor in een, het koste een hoop tijd, maar is niets.
zaterdag 27 februari
Vandaag dus om 8.00 uur gestart met de PTA, en het is een zeer positieve vergadering, ik geef alles aan,en bespreek ook alle punten die verbetert moeten worden, maar ook alle punten die nu goed zijn. Uiteraard klaag ik weer over het schoolplein, waarom dat nog steeds niet wordt schoongehouden door de ouders. Onze vaste plek voor de vergadering is altijd onder de grote mango boom , zo ook vandaag. Ook na de vergadering( er zijn ongeveer 50 mensen gekomen, dus niet zoveel als normaal, maar toch) is het erg positief, en wordt er uit eigen beweging zelfs een ouder comité opgericht, om op de zaterdagen de school en het schoolplein schoon te houden???????? Het zal mij benieuwen.
Wat minder is voor mij, maar echt super leuk voor jullie, is dat John al die tijd naast mij heeft gezeten, en net deed of hij de japanner was, die altijd naast Wendy van Dijk zit als zij Ushi speelt, dus hij zei steeds dingen zogenaamd in het Japans tegen mij, waardoor ik vreselijk uit moest kijken niet de slappe lach te krijgen, maar wat natuurlijk wel super leuk was, omdat het de boel een beetje relativeert.
En ook vandaag houdt de stroom er mee op, jammer dan.
zondag 28 februari
vandaag denken we een rustdag te hebben, hahaha alleen Marieke van onze organisatie komt voor een gesprek om 10.00 uur, jaja ze gaat om 19.00 uur weer weg..
Maandag 1 maart
Vandaag gaan we weer naar een nieuw project kijken, of dat geschikt is voor VA, en ja dat is het, het is opgericht door een Ghanese mevrouw, het betreft allemaal hele jonge meisjes, die door verschillende problemen zwanger zijn geworden, verkracht, of de hoer gespeeld voor geld, en noem het maar op, nu is er een groot huis, waar ze worden opgevangen en waar ze een vak mogen leren, zoals naaister,of kapster, of inde catering, een super gaaf project, en uiteraard een crèche, waar de kinderen van deze meisjes allemaal zijn.
Deze week komt er al een vrijwilligster van VA op dit project.
We kopen de plastic stoetjes ,voor onze school op de straat, de eerste 27.
Op kantoor hebben we weer een bespreking hoe alles te doen, en te coördineren.
En dan gaan we weer naar een nieuw kantoor kijken.
Dinsdag 2 maart
John heeft nog meer stoelen gekocht, maar nu van een microlady, de andere 17, die we nog moesten hebben.
John werkt aan het instaleren printer etc. in ons kantoor, de leerkrachten komen er allemaal om heen staan.
De rest van de dag op kantoor van VA met managementteam VA. Voor overleg.
woensdag 3 maart
John begint met het maken van foto`s van de kinderen op onze school, ja dat klinkt heel eenvoudig, maar dat is het niet, éérst moet dus een klas naar de mangoboom komen, dan moet hun naam op een schoolbordje worden geschreven, en dan moet het kind bij de schoolmuur gaan staan. Dus hier hebben we drie mensen naast John voor nodig, de leerkracht noemt de naam van het kind, het klassenboek erbij, dan schrijft Sylvester de naam op het schoolbordje, en dan brengt de poets( de schoonmaakster) de kinderen op hun plek, en al die tijd zit John achter de camera en wacht tot er weer een kind verschijnt.
Van 99 kinderen foto gemaakt, gelijk al op de eerste dag, knap hoor morgen de rest, en de schoolfoto.
Wij , de andere leerkrachten en ik instaleren de ronde tafels en de kleine plastic stoeltjes, en het werkt, echt fantastisch, de kids mogen nu spelen, en alle vier de tafels( in beide klassen) doen steeds iets anders, tjonge en dat in Ghana, echt mooi om te zien.
Dan gaan we naar een chief voor overleg bibliotheek van een van onze vrijwilligers die alweer in Nederland is, en die een prachtige bib heeft gebouwd, zijn ouders hebben allemaal Engelstalige boeken per schip gestuurd alles perfect zou je zeggen, nou nee dus, dus mogen wij de problemen op gaan lossen, het lijkt allemaal zo makkelijk, we bouwen wat en dat is het, maar dan begint het pas, hoe te coördineren.

En dan aan we weer met een soort makelaar naar een huis kijken, ook onze chauffeur uiteraard, dan moeten we naar een huis voor sleutels en stapt er gelijk iemand bij in, dan moeten we naar een ander huis en stapt ook de eigenaar in,bij het huis aangekomen, gaan er nog drie mannen , allemaal met verstand van het huis, mee naar binnen, het huis blijkt exact wat we willen, groot genoeg voor een Gasthuis zoals de KA Lodge en het kantoor in een, aangezien we via Rome naar Parijs zijn gereden vraag ik m hoelang het van het centrum is, aangezien we dat perse willen dicht bij het centrum, haha precies goed, wij blij maar 5 minuutjes fietsen, dus alles klopt de prijs en het centrum, dus ik vraag als we weggaan wil je even lang het centrum rijden , dan zien we hoever het precies is, dat wilde hij wel, enfin na een rit van 20 minuten met de auto, waarbij hij echt hard reed, moesten we toch beslissen dat dit wel erg veel 5 minuutjes fietsen is.
Jammer van de tijd, op naar de timmerman, volgende week openen we onze crèche op de KA school en we moeten nog een offerte hebben voor de planken en baby bedjes.
Donderdag 4 maart

Vandaag maakt John alle foto`s van de andere kids en later een schoolfoto, van kinderen en leerkrachten.en ik hang samen met de wachtman alle foto`s op die we hadden meegenomen gelamineerd en wel, op alle prikborden in de klaslokalen , van de opening en van de kids zelf, en in ons kantoor heel leuk, van allemaal evenementen van onze vrijwilligers in Nederland, en ook nog van alle vrijwilligers die al in Ghana zijn geweest een aparte foto in Ghana.
Voor het kantoor hebben we twee prikborden laten maken ook een hele grote, en voor daar hebben we allemaal foto`s van het begin tot nu van de bouw van de school.
Daarna een meeting met de onderwijzers, waar ook Habiba bij aanwezig is.
Vrijdag 5 Maart
Vandaag veel dingetjes geregeld, en daarna een welkomstparty op kantoor voor Marieke, Sylvester en Bash. Marieke is nu onze nieuwe contactpersoon van Vrijwillig Afrika in samenwerking met Bash en Sylvester als hun gezamenlijke hulp. Heel leuk Marieke had cake gebakken, oh wat lekker, en dat in Tamale.
Zaterdag 6 maart
Op kantoor voor overleg met vrijwilliger over de micro`s en daarna Marieke, wat weer tot eind middag duurt.
Zondag7 maart
Dan breekt toch echt onze dag van vertrek aan en moeten we alles smorgens nog inpakken, er gaat geen vliegtuig, en dan moet ik wel uitkijken dat ik niet in paniek raak, wat dat is nou juist wat ik niet kan, lang reizen zonder ziek te worden, we moeten naar Kumasi, vandaar gaat er wel een vliegtuig,we hebben een auto gehuurd met chauffeur, en gaan eerst naar Kintampo , dat ligt ongeveer halverwege, en nemen daar een gastLodge om te slapen.
Mijn echtgenoot is vandaag jarig, en ik beloof m vanavond kreeft en champagne, hahaha het werd een Ghanese maaltijd, in Kintampo, maar goed wie kan dat nou na vertellen , als verjaarscadeautje te hebben gekregen, een beetje jammer.
Maandag 8 maart.
de volgende ochtend haalt de contactman van VA uit Kumasi ons op en brengt ons naar Kumasi, wat een afschuwelijke rotrit. Alle twee de dagen met elkaar heeft de rit bijna 7 en een half uur geduurd, over sommige stukken echte slechte wegen.
Positief is, dat je natuurlijk wel weer wat van het land ziet.
In de namiddag hebben we hier ons eerste gesprek met de contactpersonen van VA, die in Kumasi werken, daarna gaan we weer naar ons hotel, nou ja hotel?????
Dinsdag 9 maart.
We bezoeken 4 projecten van 4 vrijwilligers, in Kumasi.
Daarna gegeten met Kony en Maaike, de contactpersonen.
Daarna gesprek met de vrijwilligers in een restaurant.
Woensdag 10 Maart
BBQ met vrijwilligers en erg gezellig,en voor en na de BBQ gesprekken hoe alles moet, en wat we verwachten, we zijn nu toch in Kumasi,dus kan dat wel even worden meegenomen.
Donderdag 11 maart
Hèhè, we gaan weer naar Accra, we vliegen om half 11, en zijn nu heerlijk in het Sangrila hotel, waar ik zo moe ben dat ik de hele middag en avond in bed lig, zonde van het zwembad en de hier zo dure kamer, maar we hebben het wel verdiend, wat een trip.
Vandaag , vrijdag zit ik dus dit verslag te tikken, en morgen, zaterdag gaan we weer naar Nederland, waar we zondagochtend hopen aan te komen, voor ongeveer 2 weken, waarna we weer verder gaan naar Frankrijk.
Ik hoop dat een ieder het gevoel heeft gehad er een beetje bij te zijn geweest, bij deze trip naar Ghana, want dat was wel de bedoeling van de lange verslagen.

Allemaal een lieve groet, en waarschijnlijk tot in Nederland. John en Yvonne.

p.s een naberichtje, onze kip waar we zo blij mee waren, is door de poets over de mur gekieperd omdat hij, terwijl ze een lekker boterhammeje in de woonkamer zat te eten, op de grond poepte, onze poets pakt dr op, loopt naar buiten en kiept dr zo over de muur, weg kip.
En de kok , die in het paviljoen staat met haar eten, staat normaal buiten de poort, zij kookt het eten thuis en kindjes met geld kunnen dit dan kopen, ik haar binnen gehaald zij staat nu onder het afdak van het paviljoen, uit de zon, de kinderen kunnen gelijk gaan zitten, en zij houdt ook het paviljoen schoon, en héél belangrijk de schoolpoort kan nu worden gesloten overdag.